Meandros
Unter dem Begriff Mäander oder griechischer Schlüssel versteht man in der Architektur und Archäologie die Banddekoration (Zusammensetzung von geraden Linien), die rechtwinklig aneinander anschließen oder sich diagonal schneiden. Das Motiv wird in der Antike oft zur Verzierung des Frieses verwendet . Varianten davon sind der Mäander, der sich spiralförmig wiederholende Muster verwendet, und die vitruvianische Helix , ein sich wiederholendes krummliniges Wellenmuster.Herkunft
Der griechischen Mythologie zufolge sah einst der König von Phthia , Peleus , im Mondlicht eine panorianische Göttin, die mit den Töchtern des Wassers tanzte . Es war die Göttin Thetis , die durch die Prophezeiung von Prometheus gezwungen wurde, einen Sterblichen zu heiraten, damit er nicht geboren würde, die den allmächtigen Zeus stürzen würde ! Peleus wurde von göttlicher Schönheit tyrannisiert, aber wie konnte er , ein Sterblicher, Thetis erlangen, die eine Göttin war? Aber er fragte danach den weisen Chiron , der hoch oben auf dem krautigen Pilion wohnte. „Er wies ihn an, an der gleichen Stelle, an der er sie in der Nacht tanzen sieht, sie so fest wie möglich in seine Arme zu schließen. Den Griff nicht loszulassen, selbst wenn er seine Form verändert hat, selbst wenn er eine Schlange, ein Löwe oder ein Feuer geworden ist, Wasser, um zu entkommen.“ Peleus in seiner Leidenschaft für die Göttin überwand und besiegte entschieden alle ihre wütenden Transformationen und hielt sie fest in seinen Armen . Die Göttin erlag und ergab sich seiner Liebe! Dieses wunderbare Thema wird auf der Innenseite eines rotfigurigen Kelchs aus dem Jahr 500 v. Chr. brillant dargestellt. die sich heute im West-Berliner Museum befindet . Diese hervorragende Darstellung präsentiert Peleus, um den Schlangen der göttlichen Verwandlung zu trotzen, die ihn überall beißen, sowie dem brüllenden Löwen, der auf seinem Rücken hakt. Peleus besiegt die Transformationen der schönen Göttin mit dem heiligen "Handgriff" oder "Mäander", wie er später bekannt wurde , das berühmte altgriechische Symbol der Niederlage der Götter! Aber dieser Kampf stellte durch die spätere Heirat von Thetis mit einem Sterblichen sicher, dass kein Sohn von Thetis mit einem Gott, der so gut wie sein Vater war, die Olympier stürzen würde.Es war daher ein Kampf für und nicht gegen die Götter.und das war es auch symbolisiert durch den heiligen "Handgriff". Die Verteidigung der Götter.
Laut Athanasios Stageiritis und Plutarch wurde der Meander-Fluss ursprünglich "Anavaino" genannt, weil er zu seinen Quellen zurückzukehren schien. Wegen Meander umbenannt. Er kämpfte gegen die Pessinunder und befahl Rhea , jeden zu opfern, der ihm vorausging, indem er sich umdrehte. Er wurde von seiner Frau, seiner Tochter und seinem Sohn begrüßt. Nachdem er sie geopfert hatte, wie er es angeordnet hatte, ertrank er in dem Fluss, der jetzt seinen Namen trägt.
Nach einer anderen Version, die wiederum von Stageiritis erwähnt wird, zerstörte Maeandros im selben Krieg ein Heiligtum von Rhea und die Göttin machte ihn verrückt. Dann tötete er seine Familie und ertrank dann im Fluss. Es gab auch einen Stein, dass jeder, der ihn nahm, verrückt wurde und sein eigenes Volk tötete. Um dies zu verhindern, musste er zu Rhea beten.
Laut dem Reisenden Pausanias überquerte der Maeandros seine Gewässer von Kleinasien bis zum Peloponnes und schuf den peloponnesischen Asopus. Asop/Maander gebar Ägina, Theben und Korfu. Daher kann der Fluss Mäander als einer der Vorläufer der Griechen angesehen werden.
Μαίανδρος
Η λαβή των θεομάχωνΚάποτε στο φως του φεγγαριού ο βασιλιάς της Φθίας ο Πηλέας, είδε μια πανώρια θεά να χορεύει μαζί με τις κόρες των νερών. Ήταν η θεά Θέτιδα, που η προφητεία του Προμηθέα την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό, ώστε να μη γεννηθεί αυτός, που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο Δία!
Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας του 500 π.Χ. που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Δυτικού Βερολίνου. Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον Πηλέα, να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του.
Ο Πηλέας νικά τις μεταμορφώσεις της πεντάμορφη θεάς, χρησιμοποιώντας την ιερή «χειρώνιο λαβή», ή «Μαίανδρο» όπως έγινε αργότερα γνωστό, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο της ήττας των θεών!
Τα λεξικά πράγματι επιμένουν στην ανόητη στερεότυπη άποψη, πως Μαίανδρος είναι: «το διακοσμητικό αρχαιοελληνικό σχήμα που υπενθυμίζει τους ελιγμούς του ποταμού της Καρίας Μαίανδρου, όπου πρωτοευρέθη και εκ του οποίου έλαβε το όνομα».
Μπορεί πράγματι να πήρε το όνομα απ’ τον ποταμό πλησίον του οποίου πρωτοευρέθη, αλλά είναι ολότελα ανόητο να πιστεύουμε ότι τα απανταχού της γης ελληνοπρεπή αυτά ευρήματα, απεικονίζουν με πάθος τις χάρες και τους «ελιγμούς» ενός άγνωστου εν πολλοίς ποταμού της Ασιατικής Καρίας.
O συσχετισμός της λαβής αυτής, ή μια χούφτα γαντζωμένη μεσ’ στην άλλη, σχηματίζει το διάσημο ελληνοπρεπές γραμμικό σύμβολο του μαίανδρου.
Η μαιάνδριος ζεύξη των χειρών, είναι εξαίρετος συμβολισμός κάθε ηρωισμού και αξιοσύνης.
Απ’ το πλήθος των αρχαιοελληνικών αγγειογραφιακών αναπαραστάσεων σαφώς διαφαίνεται ότι η λαβή αυτή, η χειρώνιος λαβή ή χειρώνιο πλέγμα ή όπως αλλιώς κι αν αποκαλούσαν την συγκεκριμένη αυτή λαβή στο παρελθόν, αποτελούσε το ιδιαίτερο ίσως και ιεροπρεπές έμβλημα των θεομάχων Ελλήνων ηρώων!
Το μεγαλειώδες σχηματικό σύνθημα ότι και οι θεοί ηττώνται! Ο Μαίανδρος λοιπόν ήταν πιθανότατα η γραφική παράσταση της θεϊκής ήττας, από ψυχωμένους θεομάχους ήρωες!
Την «μαιάνδριο λαβή», όπως δικαίως πλέον θα πρέπει να την αποκαλούμε, τη χρησιμοποιεί κατ’ επανάληψη ο κατ’ εξοχήν θεομάχος Ηρακλής στην πάλη με τον Τρίτωνα όπου βλέπουμε τον Τρίτωνα να πασχίζει μάταια ν’ ανοίξει μπροστά από το στήθος του, τα κλειδωμένα με την μαιάνδριο λαβή ατσαλένια δάχτυλα του ανίκητου ήρωα!
Δεν πρέπει επίσης να είναι τυχαίο, ότι πλήθος αγγειογραφιών που υπαινίσσονται θεϊκή ήττα, ή υπέρμετρο ηρωισμό, συχνά στεφανώνονται από μαίανδρο!
Αν μάλιστα σωστά υποθέτουμε ότι οι ερωτήσεις και οι ερμηνείες, είναι τα δυο χέρια των σοφών. Τότε η μαιάνδριος πεμπτουσία, δεν είναι άλλη απ” την αδιάσπαστη αλυσίδα ερωτήσεων και ερμηνειών, που αχρηστεύουν τους θεοποιημένους αινιγματοποιούς, μαζί με τα αινίγματά τους!
Μπορεί σαν λαός (αυτό αφορά μόνο τους σημερινούς έλληνες) να πάσχουμε (επειδή κάποιοι έτσι το θέλουν) από βαριά ιστορική αμνησία, δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να αφαιρούμε επίμονα αξία απ’ τους συμβολισμούς των προγόνων μας, επιμένοντας με πάθος σε τυχάρπαστες ερμηνείες που κάποιοι εντελώς αβασάνιστα πρότειναν υποτιμώντας βάναυσα τον εξαίσιο αυτόν ιερό συμβολισμό.
Ο μαίανδρος είναι ένα γραμμικό παράγγελμα των προγόνων μας, για μάχη ενάντια στο αδύνατο! Μια υπέροχη σχηματική υπενθύμιση ότι στα δύο σου «χέρια» κρατάς το μυστικό της ήττας των καταδυναστευτών σου.
Και αν μόνο τα δικά σου «χέρια» δεν επαρκούν, τότε ένωσέ τα με άλλους σ’ ένα αδιάσπαστο αρμονικό σύνολο, ελληνοπρεπούς, μαχητικής, μαιανδρικής αλυσίδας, επιθετικών ερωτήσεων και απομοιθοποιητικών ερμηνειών!
Αυτή είναι και η αποτελεσματικότερη μάχη ενάντια σε κάθε αυθαίρετης εξουσίας!
Ο ιερός μαίανδρος είναι ένα αιώνιο σύμβολο νίκης, που το χαρίζει η ελληνική αρχαιότητα στην πανανθρώπινη ελπίδα της τελικής απελευθέρωσης απ’ τη δουλεία όλων ανεξαιρέτως των αρχαίων και νεότερων «θεών».